மரம் வெட்டுகிறவனுக்கு நிழலும், மண் தோண்டுகிறவனுக்கு… – தமிழ் பழமொழி

பண்பாட்டு சூழல்

தமிழ் பண்பாட்டில், மரங்களும் மண்ணும் நிபந்தனையற்ற தாராள குணத்தையும் தன்னலமற்ற கொடையையும் குறிக்கின்றன. இந்த இயற்கை கூறுகள் எதையும் எதிர்பார்க்காமல் வழங்குகின்றன.

இந்த உருவகம் உறவுகளில் நன்றியுணர்வு மற்றும் பரஸ்பர உதவி பற்றிய ஆழமான மதிப்புகளை பிரதிபலிக்கிறது.

இந்த பழமொழி தர்மம் பற்றிய இந்திய தத்துவத்தின் அடிப்படை கொள்கையை பேசுகிறது. தர்மம் என்பது அன்பை ஒப்புக்கொள்ளும் கடமையையும் நன்மைக்கு பதிலளிக்கும் கடமையையும் உள்ளடக்கியது.

நமக்கு உதவுபவர்களை காட்டிக்கொடுப்பது இந்த புனிதமான சமூக ஒப்பந்தத்தை மீறுகிறது. இந்திய குடும்பங்கள் பாரம்பரியமாக குழந்தைகளுக்கு உதவியாளர்களை மதிக்கவும் அன்பான செயல்களை நினைவில் கொள்ளவும் கற்பிக்கின்றன.

இந்த ஞானம் தமிழ் இலக்கியத்திலும் அன்றாட உரையாடல்களிலும் அடிக்கடி தோன்றுகிறது. பெரியவர்கள் இதை நன்றிகேடுக்கு எதிராக எச்சரிக்கவும் தார்மீக பொறுப்பை கற்பிக்கவும் பயன்படுத்துகின்றனர்.

இயற்கை உருவகம் இந்த பாடத்தை தலைமுறைகள் கடந்து நினைவில் நிற்கச் செய்கிறது. அன்பை காட்டிக்கொடுப்பது உங்களை காப்பாற்றுவதை காயப்படுத்துவது போல இயற்கைக்கு மாறானது என்பதை இது நினைவூட்டுகிறது.

“மரம் வெட்டுகிறவனுக்கு நிழலும், மண் தோண்டுகிறவனுக்கு இடமும் கொடுக்கும்” பொருள்

இந்த பழமொழி தன்னை காயப்படுத்துபவர்களுக்கு கூட இயற்கை காட்டும் நிபந்தனையற்ற தாராள குணத்தை விவரிக்கிறது. ஒரு மரம் அதை வெட்டும் நபருக்கு நிழல் தருகிறது. மண் அதை தோண்டும் ஒருவருக்கு இடம் அளிக்கிறது.

இரண்டும் தீர்ப்பு அல்லது எதிர்ப்பு இல்லாமல் கொடுக்கின்றன.

இது தங்கள் உதவியாளர்களை அல்லது நன்மை செய்தவர்களை காட்டிக்கொடுக்கும் மக்களைப் பற்றி கற்பிக்கிறது. ஒருவர் வேலையில் தங்களுக்கு பயிற்சி அளித்த வழிகாட்டியை குறைமதிப்பிற்கு உள்ளாக்கலாம். ஒரு மாணவர் தங்களை வெற்றிபெற உதவிய ஆசிரியரைப் பற்றி வதந்திகளை பரப்பலாம்.

ஒரு வணிக பங்குதாரர் தங்களுக்கு தொடக்கம் கொடுத்த நபரை ஏமாற்றலாம். இந்த பழமொழி இத்தகைய நன்றிகேட்டை அடிப்படையில் தவறானது மற்றும் வெட்கக்கேடானது என்று விமர்சிக்கிறது.

இந்த உருவகம் காட்டிக்கொடுத்தல் எவ்வளவு இயற்கைக்கு மாறானது என்பதை வலியுறுத்துகிறது. மனமற்ற இயற்கை கூட நன்றிகெட்ட மக்களை விட அதிக கருணை காட்டுகிறது. இந்த பாடம் உங்களுக்கு உணவளிக்கும் கையை கடிப்பதற்கு எதிராக எச்சரிக்கிறது.

மற்றவர்கள் நம்மை ஏமாற்றும்போது கூட தாராளமாக இருக்க வேண்டும் என்பதையும் இது நினைவூட்டுகிறது.

தோற்றம் மற்றும் சொற்பிறப்பியல்

தமிழ் இலக்கியம் நீண்ட காலமாக தார்மீக பாடங்களை கற்பிக்க இயற்கை உருவகங்களை பயன்படுத்தியுள்ளது. மரங்களும் மண்ணும் பண்டைய கவிதைகள் முழுவதும் பொறுமை மற்றும் கொடுத்தலின் சின்னங்களாக தோன்றுகின்றன.

இயற்கை சுழற்சிகளை கவனித்த விவசாய சமூகங்களிலிருந்து இந்த உருவகங்கள் தோன்றியதாக நம்பப்படுகிறது. விவசாயிகள் இயற்கை எவ்வாறு நன்றி அல்லது அங்கீகாரம் கோராமல் வாழ்க்கையை தாங்கியது என்பதை புரிந்துகொண்டனர்.

இந்த வகையான ஞானம் வாய்மொழி கதைசொல்லல் மற்றும் குடும்ப போதனைகள் மூலம் கடத்தப்பட்டது. தமிழ் பழமொழிகள் சமூக கூட்டங்கள் மற்றும் குடும்ப உணவு நேரங்களில் பகிரப்பட்டன.

பெற்றோர்கள் குழந்தைகளின் குணத்தையும் சமூக நடத்தையையும் வடிவமைக்க இவற்றை பயன்படுத்தினர். தெளிவான உருவகம் சுருக்கமான நற்பண்புகளை இளம் மனங்களுக்கு உறுதியானதாகவும் நினைவில் நிற்பதாகவும் செய்தது.

காட்டிக்கொடுத்தல் ஒரு உலகளாவிய மனித அனுபவமாக இருப்பதால் இந்த பழமொழி நிலைத்திருக்கிறது. மக்கள் இன்னும் தனிப்பட்ட மற்றும் தொழில்முறை உறவுகளில் நன்றிகேட்டை சந்திக்கின்றனர்.

இயற்கை உருவகம் அதன் தமிழ் வேர்களை பராமரிக்கும் போது கலாச்சார எல்லைகளை கடக்கிறது. அதன் எளிய உண்மை வெவ்வேறு சமூகங்கள் மற்றும் காலகட்டங்களில் எதிரொலிக்கிறது.

இயற்கையின் கருணைக்கும் மனித காட்டிக்கொடுத்தலுக்கும் இடையிலான வேறுபாடு நீடித்த தாக்கத்தை உருவாக்குகிறது.

பயன்பாட்டு எடுத்துக்காட்டுகள்

• நண்பரிடம் நண்பர்: “அவள் உன் சமையலை விமர்சித்தாள் ஆனால் உன் உணவில் மூன்று தட்டுகள் சாப்பிட்டாள் – மரம் வெட்டுகிறவனுக்கு நிழலும், மண் தோண்டுகிறவனுக்கு இடமும் கொடுக்கும்.”
• பயிற்சியாளர் உதவியாளரிடம்: “அவர் பயிற்சியைப் பற்றி புகார் செய்கிறார் ஆனால் நாம் வழங்கும் அனைத்து உபகரணங்களையும் பயன்படுத்துகிறார் – மரம் வெட்டுகிறவனுக்கு நிழலும், மண் தோண்டுகிறவனுக்கு இடமும் கொடுக்கும்.”

இன்றைய பாடங்கள்

இந்த ஞானம் இன்றைய மனித உறவுகளில் ஒரு வலிமிகுந்த யதார்த்தத்தை குறிக்கிறது. மக்கள் சில நேரங்களில் தங்களை உயரே ஏற உதவியவர்களை காயப்படுத்துகின்றனர்.

இந்த முறையை அடையாளம் காண்பது தெளிவான கண்களுடன் உறவுகளை வழிநடத்த உதவுகிறது. நன்றிகேடு இருப்பதை புரிந்துகொள்வது நம்மை சந்தேகவாதிகளாக மாற்றாமல் தயார்படுத்துகிறது.

இந்த பழமொழி நவீன வாழ்க்கைக்கு இரண்டு நடைமுறை பாடங்களை வழங்குகிறது. முதலாவதாக, யாருக்கு உதவுவது மற்றும் வாய்ப்புகளை நம்புவது என்பதை கவனமாக தேர்வு செய்யுங்கள். மக்கள் கடந்தகால அன்பை ஒப்புக்கொள்கிறார்களா அல்லது சுயநலமாக பெருமை எடுத்துக்கொள்கிறார்களா என்பதை கவனியுங்கள்.

இரண்டாவதாக, காட்டிக்கொடுத்தலை அனுபவித்த பிறகும் தாராளமாக இருங்கள். மரம் மற்றும் மண் போல, மற்றவர்களின் செயல்களைப் பொருட்படுத்தாமல் உங்கள் நேர்மையை பராமரியுங்கள்.

முக்கியமானது தாராள குணத்தையும் ஞானத்தையும் சமநிலைப்படுத்துவதில் உள்ளது. சரியான நன்றியை எதிர்பார்க்காமல் மற்றவர்களுக்கு உதவுங்கள். ஆனால் தீவிர தீங்கு விளைவிக்கும் முன் சுரண்டலின் முறைகளையும் அடையாளம் காணுங்கள்.

உங்கள் அன்பு திறனை அப்படியே வைத்திருக்கும் போது எல்லைகளை அமைக்கவும். இது உங்கள் இதயத்தை முழுமையாக கடினமாக்காமல் உங்களை பாதுகாக்கிறது.